วัดศีรษะทอง

ตำบลห้วยตะโก นครชัยศรี นครปฐม 73120

รายละเอียดเกี่ยวกับที่เที่ยว

วัดศีรษะทองเดิมชื่อวัดหัวทองสร้างขึ้นสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ ตอนต้น ตามพระราชกิจจานุเบกษาประกาศตั้งวัดเมื่อปีพ.ศ. 2358 วัดนี้เป็นวัดที่มีประวัติอันยาวนานและเป็นศูนย์รวมของชาวลาวเวียงจันทน์และชุมชนใกล้เคียง แรกเริ่มบริเวณวัดศีรษะทองเป็นป่ารกร้างไม่มีผู้คนอาศัยทำมาหากิน เนื่องจากอยู่ห่างจากแหล่งน้ำ ต่อมาในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชรัชกาลที่ 1 นั้นได้ อัญเชิญพระแก้วมรกตจากเวียงจันทน์มาประดิษฐานที่กรุงเทพมหานครและได้อพยพชาวเวียงจันทน์มาตั้งหลักแหล่งอยู่หลายที่ด้วยกัน ชาวลาวเวียงจันทน์ได้อพยพเข้ามาอยู่อาศัย บางพวกอยู่แถวบ้านกล้วย อีกพวกอาศัยอยู่ลึกกว่าพวกอื่น ๆ คือ พวกที่อาศัยอยู่ในเขตตำบลศีรษะทองในปัจจุบันนี้พวกเขาหักร้างถางป่าสร้างชุมชนขึ้น เมื่อมั่นคงแล้วจึงสร้างวัดในตอนขุดดินเพื่อสร้างวัดก็พบเศียรพระพุทธรูป เป็นทองจมดินอยู่ ถือเป็นนิมิตหมายที่ดีจึงตั้งชื่อว่า “วัดหัวทอง”

กาลต่อมาทางการได้ทำการขุดคลองจากแม่น้ำท่าจีน (แม่น้ำนครชัยศรี) ที่ตลาดต้นสน เพื่อเป็นทางเสด็จพระราชดำเนินไปนมัสการองค์พระปฐมเจดีย์ ประชาชนจึงได้ย้ายมาอยู่ริมคลองเจดีย์บูชาและได้ยกฐานะขึ้นเป็นตำบลศีรษะทอง ในการนี้ได้ย้ายวัดมาด้วยเพื่อสะดวกต่อการสัญจร และเปลี่ยนชื่อเป็นวัดศีรษะทองจนถึงปัจจุบัน วัดศีรษะทองนับว่าเป็นวัดเก่าแก่วัดหนึ่งของอำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม มีทั้งโบราณวัตถุ โบราณสถาน เป็นวัดที่ศึกษาเกี่ยวกับเรื่องรายของดาราศาสตร์ โหราศาสตร์ และสมุนไพรมาตั้งแต่อดีต

เจ้าอาวาสรูปแรก คือ หลวงพ่อไต ซึ่งเป็นชาวลาวเวียงจันทน์ที่อพยพมาตั้งต้นจากวัดเล็กจนกลายเป็นวัดใหญ่ที่มีเจ้าอาวาส สืบต่อกันหลายรูป จนถึงหลวงพ่อน้อย นาวารัตน์ ซึ่งเป็นพระที่ฟื้นฟูพระราหูขึ้นมาจนโด่งดัง ในเวลาต่อมาทางการได้ขุดคลองเจดีย์บูชาซึ่งทางตอนใต้ของวัดหัวทอง(ศีรษะทอง) ชาวบ้านจึงย้ายมาอยู่ใกล้คลองด้วยจนถึงปัจจุบัน และต่อมาหลวงพ่อน้อย นาวารัตน์ ก็เปลี่ยนชื่อวัดหัวทองมาเป็นวัดศีรษะทอง และต่อมาก็ยกฐานะขึ้นเป็นตำบลตามชื่อวัด เจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน คือ พระครูวินัยธรมานิตย์ ติสาโร